Przemienienie Pańskie

Uroczystość Przemienienia Pańskiego na Wschodzie spotykamy już w VI wieku. Była ona największym świętem w ciągu lata. Jej charakter można porównać z naszą uroczystością Chrystusa Króla. W tym bowiem wydarzeniu pokazał Chrystus swoim Apostołom, że jest Synem Bożym, Panem nieba i ziemi. Na Zachodzie jako święto obowiązujące dla całego Kościoła wprowadził je papież Kalikst III z podziękowaniem Panu Bogu za odniesione zwycięstwo oręża chrześcijańskiego pod Belgradem w dniu 6 sierpnia 1456 roku. W Polsce święto znane jest od XI wieku.

„Bo Bóg naszym Ojcem,...

...bo Bóg kocha nas, On szlak nam wyznacza i sam prowadzi nas.”

To refren popularnej niegdyś pieśni. Gdy dobrze poszperamy w pamięci wspomnimy, że śpiewaliśmy ją w dzieciństwie. A później? Później staliśmy się bardzo poważnymi dorosłymi, poszliśmy „na swoje” wcale nie Bożym szlakiem, a raczej swoją drogą...

Kocham- nie piję!

Sierpień w naszej świadomości zapisał się jako miesiąc trzeźwości. Niektórzy podejmują dobrowolną abstynencję od alkoholu w intencji uwolnienia od alkoholizmu osób im bliskich lub tych wszystkich, którzy pijaństwo uczynili naszą wadą narodową. Polskie zwyczaje narodowe i rodzinne kultywują powszechne używanie alkoholu jako wyraz dobrego świętowania i udanej zabawy.

A to ci penitent!

Niecodzienny uczestnik Mszy św. o godz 7.30, podlot mewy pospolitej. Był bardzo grzeczny, trzymał się blisko ołtarza, przeliczył tacę... Nowy ministrant. Po Mszy przycupnął przy konfesjonale. Spowiedzi się nie doczekał, bo został wyniesiony z kościoła. Protestował głośno i rozpaczliwie. Ciekawe, co zbroił, skoro tak się domagał spowiednika... 😊